اشیای باستانیافسانه‌ها و نفرین‌هاباستان‌شناسی

کشف فسیل باستانی که به عنوان طلسم مقدس در روم باستان استفاده می‌شد

باستان‌شناسان در اسپانیا فسیلی از نوع تریلوبیت (Trilobite) را کشف کردند که قدمتی حدود ۴۵۰ میلیون سال دارد، اما شگفتی اصلی در کاربرد آن است: این فسیل در دوران روم باستان به عنوان طلسمی مقدس مورد استفاده قرار گرفته است.

فسیلی از اعماق دریا تا دل تمدن روم

این فسیل کمیاب در منطقه‌ی گالیسیا کشف شده و طبق بررسی‌ها، به دوران قرن اول تا سوم میلادی بازمی‌گردد. پژوهشگران می‌گویند این فسیل بخشی از نوعی زیورآلات بوده که احتمالاً در قالب آویز یا دستبند ساخته شده است.

به گفته‌ی مقاله‌ای که در مجله‌ی Archaeological and Anthropological Sciences منتشر شده، سطح زیرین فسیل دارای هفت بخش ساییده‌شده‌ی مصنوعی است که برای صاف کردن و شکل‌دهی به آن ایجاد شده‌اند. این تغییرات نشان می‌دهد که فسیل احتمالاً درون چرم یا فلز قرار داده شده و به عنوان طلسم محافظ یا درمانی پوشیده می‌شده است.

نادرترین فسیل در تاریخ باستان‌شناسی روم

این تریلوبیت تنها یازدهمین فسیل شناخته‌شده‌ی تریلوبیت در بستر باستان‌شناسی جهان و نخستین مورد مربوط به رومیان است. گونه‌ی شناسایی‌شده از جنس Colpocoryphe بوده و در دوران اردوویسین (Ordovician)، حدود ۴۵۰ میلیون سال پیش، در اقیانوس‌ها می‌زیسته است.

آثار اکسید آهن و رنگ قرمز فسیل نشان می‌دهد که منشاء آن از جنوب شبه‌جزیره ایبری بوده است؛ به این معنا که این قطعه از طریق مسیرهای تجاری رومی به شمال اسپانیا منتقل شده و احتمالاً شیئی گران‌بها به حساب می‌آمده است.

علاقه امپراتوران روم به فسیل‌ها

فسیل در کنار سکه‌ای برنزی با تصویر آگوستوس (Augustus)، نخستین امپراتور روم، کشف شد. آگوستوس از علاقه‌مندان به جمع‌آوری فسیل‌ها بود و حتی نخستین موزه‌ی شناخته‌شده‌ی فسیل‌ها را بنیان گذاشت. به گفته‌ی باستان‌شناس آدولفو فرناندز (Adolfo Fernández)، این کشف نشان می‌دهد که علاقه‌ی اشراف روم به بقایای باستانی موجودات، موجب الهام در ساخت زیورآلات مذهبی و محافظتی شده است.

پژوهشگران می‌گویند چنین اشیایی معمولاً به عنوان نذورات مذهبی در معابد و اماکن مقدس استفاده می‌شدند و مردم باور داشتند که قدرت‌های اسرارآمیز این سنگ‌ها از زمین‌های کهن و اجداد ناشناخته می‌آید.

پایان تقدس در زباله‌دان باستانی

با این حال، سرنوشت این فسیل مقدس چندان درخشان نبود. باستان‌شناسان آن را در محل دفع زباله‌های خانگی رومیان پیدا کردند، در کنار سفال‌های شکسته و اشیای دورریخته‌شده. به نظر می‌رسد حتی طلسمی ۴۵۰ میلیون ساله هم نتوانسته از زوال زمان در امان بماند.

منبع

تینا حافظی

سلام تینام. از کودکی، داستان‌های علمی تخیلی پنجره‌ی من به سوی آینده بودند و حالا، کار من این است که نشان دهم واقعیت چقدر می‌تواند از تخیل شگفت‌انگیزتر باشد. من شیفته‌ی فناوری‌های نو، هوش مصنوعی، اکتشافات فضایی و هر چیزی هستم که مرزهای «ممکن» را جابجا می‌کند. وظیفه‌ی خودم در راگانو را ترجمه‌ی زبان پیچیده‌ی آینده به زبانی ساده و هیجان‌انگیز می‌دانم. من اینجا نیستم که فقط از گجت‌ها بگویم؛ من اینجا هستم تا به شما کمک کنم بفهمید جهان فردا چگونه ساخته می‌شود و جایگاه ما در آن کجاست. بیایید با هم به آینده نگاه کنیم.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا